Page 29 - 81 Çalıkuşu Bilecik 2. Sayı
P. 29
KENDİNİ BİLMEK
İlhami ATAK
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
Minibüsün camından dışarı bakıyorum. Dış cephesi boyanmamış bir apartmanın önünden
geçerken kırmızı sprey boyayla yazılmış bir yazı gözüme ilişiyor: “Özentiyim, o halde yokum.”
Beynimde bir şimşek çakıyor, bir fırtına kopuyor. Mutad bir günde sıradan bir apartman
duvarındaki yazı ilk defa varlığımdan şüphe etmeme neden oluyor. Bir feylesofun sayfalar
dolusu beyanına inat tek satırda bir düzine kitaptan daha çok etki bırakan kimliği belirsiz
yazara özeniyorum. Özeniyorum ve anlıyorum ki varlığım bir sofestainin varlığından farklı
değil.
Kendimizi tanımaya ve anlama- şuna böyle iftira atmış… ve daha çektir. İnsan aradığı saadeti, sevgi-
ya muhtaç olduğumuz şu günlerde yüzlercesi.” cinsinden dedikodular yi, hoşgörüyü ve hepsinden önem-
etrafımdaki insanların çoğunun da kendimizi, ruhumuzu ve varlığımı- lisi marifetullahı kendi iç dünyasına
bu hazin vakanın içinde debelen- zı unutturuyor bize. Oysa sekiz yüz yönelerek aramalı. Ta ki kaybettiği
diğini görüyorum. Gayrıların na- yıl öncesinden tiz bir sesle nağme- bir hazineyi yine viraneye dönmüş
zarları ve düşüncelerinin esareti lendiriyor Koca Yunus: gönül sarayında bulup ortaya çıka-
altındaki benliğimizi tanımak ve “Beni bende demen bende de- rabilsin. Ve gaye-yi hayatı olduğu
anlamak için sükunete belki de kırk ğilem/Bir ben vardır bende benden üzere kendi mükemmelliğinden
yıllık bir itikafa ihtiyacımız var. İş içeri.” Yunus’un ve marifetullahı yola çıkarak mükemmel bir Hâlık
arkadaşlarımızın, akrabalarımızın, arayan mutasavvıfların yöneldiği ve Sâni’ini bulabilsin. Kendi acz ve
eşimizin, dostumuzun ve en ya- dünyanın, insanoğlunun içinde yer fakrını anlayarak kendi yaratıcısı-
kın akrabamız olan televole prog- alan ve keşfedilmemiş koca bir sırlı nın sonsuz bir kudretin sahibi olan
ramlarının kulağımıza fısıldadığı dünya olduğu su götürmez bir ger- Kadir-i Mutlak ve hiçbir şeye muh-
“Falanca filancaya şunu demiş, şu taç olmayan ve her şeyin O’nun
26 27